Ik ben voor het grootste deel een beslisser, en de leerstijl die mij het beste ligt is experimenterend leren. Ik test dingen graag ik de praktijk uit, en kijk daarbij of ze aan de verwachtingen voldoen, en als dat niet zo is, waarom dat dan zo is. Ik denk dat dat bij wiskunde zo zit:
1. Ik lees de theorie en de voorbeelden die daarbij horen.
2. Ik maak de oefeningen en stel daarbij vragen als ik het niet (meer) weet.
3. Ik controleer de antwoorden en verbeter zo nog de fouten.
Klinkt best logisch, en het is zo ongeveer ook mijn methode van werken. Waar ik daarbij op moet letten, dus wat ik nog meer zou kunnen doen zodat ik het beter snap, is eens afstand nemen van de stof en echt rustig kijken wat ik heb gedaan, hoe dat ging, en waarom het goed of fout ging. Ook lijkt het me handig om bij een groot obstakel of iets dat ik niet goed snap, eens wat meer de theorie erbij te halen, en meer te lezen en proberen verbanden te leggen, zodat ik met die verbanden beter kan kijken waar het nou fout ging door het te vergelijken met het gemaakte werk.
Kortom: Ga niet als een dolle meteen alle opgaven maken, maar bekijk de theorie eerst, maak daarn een deel, en evalueer ten slotte hoe dat ging. Als je dat doet zal je met de kennis uit de evaluatie de overige stof beter oppakken, begrijpen, en kunnen toepassen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment